خوش آشام در زمان قدیم یکی از حیله هاي‌ قدیمی ها و خرافات هاي‌ همه ی بزرگان بوده اسـت در ادامه با عکس پيکر یک خون آشام زن در ورشو لهستان «+وحشتناک» سایت برترین بت را دنبال کنید .

 

تصاویری از اسکلت خوش آشام یک زن در اروپا

داستان خون آشام ها در قصه هاي‌ فولکلور و افسانه ها از صدها سال پیش وجود داشته اسـت. و بـه طور مداوم پیروان قبیله اي شوریده رابا خود همراه می کند «اگر چه انها پیشتر با میخ تجهیز شده و مصلوب می‌گشتند، بـه جای آنکه بر روی تیشرت ها نقش ببندند و طرفدارانی نیز داشته باشند».

جالب توجه اسـت کـه هرچند شخصیت هاي‌ تاریخی کـه در ادامه معرفی میشوند، بر مبنای حقوق خود شخصیت هایي بسیار جذّاب و فوق العاده می‌باشند. با این وجود، هر زمان کـه فردی تصور میشد کـه جان داده اسـت، بـه طور روانی عمل کرده و رفتار می کرد، یا فقط دیوانه تلقّي میشد، بـه آن ها افتخار خون آشام شدن را می‌دادند.

تاریخچه خون آشام

با رجوع بـه تاریخ خون آشام ها، ویلاد الهام بخش دراکولای برام استوکر بوده اسـت «هرچند او شباهت کمی‌ بـه شرّیرهای گوتیک دارد کـه در رمان ها آمده اسـت؛ جدا از نام خودمانی دراکولا، در واقع، این طور بـه نظر میرسد کـه استوکر، از طریق داستان هاي‌ خود، اطلاعات کمی‌ درباره این شخصیت تاریخی داشته اسـت». ویلاد شاهزاده والاچیا بود کـه در سن یازده سالگی بـه عنوان گروگان زندانی شد تا وفاداری پدر او بـه پادشاه عثمانی ثابت شود «و خاطرجمعی از این موضوع کـه والاچیا پول ادای احترام سالانه خودرا پرداخت میکند».

در این جا بود کـه کينه او نسبت بـه ترک ها شکل گرفت، کـه سبب شد تا او کشتار دیووانه کننده اي را بعد ها در زندگی اش انجام دهد. پس از بازگشت بـه کشور جنگ زده خود، برای اجرای قانون و حفظ نظم در کشور، او روشی خشن را در پیش گرفت.

 

تاریخ کاری فوق العاده ویلاد، نشان می دهد کـه او چگونه از مردی کـه پدر و برادرش را کشته بودند، انتقام گرفت. و همچنین در رابطه با جنگ هاي‌ صلیبی کـه تحت فرمان پاپ پیوس سوم، در مقابل امپراطوری عثمانی صورت گرفت.

 

ویلاد گاهی اوقات بـه عنوان همکار برای او می نوشت، و گاهی اوقات بـه خائن ماتیاس کوروینووس؛ برای مثال درسال 1461: من مردان و زنان را کشتم، پیر و جوان … 23884 نفر ترک و بلژیکی. بدون آنکه کسانی را کـه در خانه هایشان زنده در آتش سوختند یا سربازان سرهایشان را از تن جدا نکردند، بشمارم.

 

این نقل قول دوست داشتنی تا حدّ زیادی تفریحات دیگر ویلاد را مدّ نظر قرار می دهد، کـه شامل موارد زیر اسـت: آویختن مردم بر چوب هاي‌ نوک تیز، میان بدن هاي‌ آویزان شده و رو بـه تباهی مردم غذا خوردن، شکنجه ها از تمام نوع ها، و سوزاندن، پوست کندن، برشته کردن، یا پختن مردمی‌ کـه در مسیر او قرار می گرفتند. ویلاد با پشتکاری مثال زدنی، توانست بین 40 تا 100 هزار انسان را پیش از مرگ خود درسال 1476؛ با دست خود بـه کام مرگ بفرستد.

 

عکس های پیدا کردن اسکلت خون اشام یک زن

سرپرست تیم پروفسور پولینسکی از دانشگاه نیکلاس کوپرنیک در شهر نزدیک تورون گفت کـه شکل دفن پيکر این زن خون آشام غیرعادی اسـت. وی میگوید: از راه‌هاي‌ محافظت در برابر بازگشت مردگان می توان بـه بریدن سر یا پاها، گذاشتن صورت متوفی برای گاز گرفتن در زمین، یا سوزاندن و کوبیدن ان‌ها با سنگ اشاره کرد.

“داس را صاف نمی گذاشتند. بلکه بـه گونه اي روی گردن می گذاشتند. اگر متوفی سعی می کرد بلند شود، بـه احتمال زیاد سرش بریده می شد یا گردنش مجروح می شد.” او افزود کـه انگشت بزرگ قفل شده روی پای چپ اسکلت احتمالاً نمادی از “بستن یک صحنه و عدم امکان بازگشت” اسـت. سوابق اسطوره هاي‌ مربوط بـه مردگان بـه قرن یازدهم در اروپای شرقی بازمی گردد.

 

در عصر خرافات در اروپا، مردم می ترسیدند کـه برخی دفن شده ها بـه عنوان هیولاهای خونخوار بـه سطح زمین بازگردند و زنده ها را بـه وحشت بیاندازند. یافتن مکان هاي‌ دفن کـه در ان یک میله فلزی – یا یک چوب – در جمجمه متوفی کوبیده شده اسـت، غیرمعمول نیست. مردم در ان زمان معتقد بودند کـه این یکی از راه‌هاي‌ خاطرجمعی از مرده ماندن ان شخص اسـت.

 

خرافات اروپایی ها در مورد خون آشام

در عده اي از نقاط قاره اروپا – بـه ویژه در بین مردم اسلاو – اعتقاد بـه افسانه هاي‌ خون آشام ها چنان گسترده شد کـه باعث هراس دسته جمعی شد. این حتی منجر بـه اعدام افرادی شد کـه تصور می شد خون آشام باشند. افرادی کـه بـه روش‌هاي‌ نابهنگام می‌میرند – مانند خودکشی – اغلب مظنون بـه خون‌آشام شدن بودند و بدن‌هایشان مثله میشد تا از برخاستن از مردگان پیش گیری شود.

درسال 2015؛ باستان شناسان درروستای دروسکو در 130 مایلی دورتر، پنج اسکلت را یافتند کـه بـه روشی مشابه دریک قبرستان 400 ساله مدفون شده بودند. داس‌هایي کـه روی گلوی یک مرد بالغ بین 35 تا 44 ساله و یک زن بالغ حدوداً 35 تا 39 ساله فشار داده شده بود، پیدا شد.

 

واکنش باستان شناسان به خون اشام کشف شده

زن مسن‌تری کـه هنگام مرگ 50 تا 60 ساله بود، در حالی کـه داسی روی باسنش گذاشته بودو با سنگی متوسط در گلویش دفن شده بود پیدا شد. دو قبر دیگر هم، هردو با داس در گلوی اسکلت ها، یک زن بالغ بین 30 تا 39 ساله و یک دختر جوان را کـه فقط 14 تا 19 سال داشت کشف شده بودند.

محققانی کـه این کشف را انجام دادند در ان زمان گفتند: “وقتی جسدها در گورها قرار می گرفتند، مثله کردن انها تضمینی بود کـه متوفی در قبر خود باقی می‌ماند. بنابر این نمیتوانستبـه زنده ها آسیب برساند. اما ممکن اسـت برای محافظت از مرده در برابر نیروهای شیطانی نیز خدمت کرده باشند. طبق خرافات عامیانه در اروپا، داس از زنان در حال زایمان، کودکان و مردگان در برابر ارواح شیطانی محافظت می کند.

 

پيکر این زن خون آشام اکنون بـه تورون فرستاده شده اسـت و باستان شناسان تحقیقات بیشتری را در آنجا انجام خواهند داد. بـه گفته پولینسکی، این دفن عجیب بـه این دلیل انجام شد کـه روستاییان فکر می‌کردند کـه این زن ممکن اسـت از دنیای مردگان بازگردد. طبق بررسی هایي کـه داشتیم این داستان کاملا واقعی می‌باشد و عکسها و مجسمه ها ضبط شده اند.